pagà
See also: Appendix:Variations of "paga"
Catalan
Pronunciation
Etymology 1
Inherited from Old Catalan pagà, borrowed from Latin pāgānus. Compare French païen (inherited) and Spanish pagano (probably borrowed).
Adjective
pagà (feminine pagana, masculine plural pagans, feminine plural paganes)
Derived terms
Noun
pagà m (plural pagans, feminine pagana, feminine plural paganes)
Etymology 2
Verb
pagà
- third-person singular preterite indicative of pagar
Further reading
- “pagà”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “pagà”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “pagà” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “pagà” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Corsican
Alternative forms
- pacà
Verb
pagà
- to pay
Further reading
- “pagà” in INFCOR: Banca di dati di a lingua corsa
Lombard
Pronunciation
- (Milanese) IPA(key): /paˈɡa/
Verb
pagà
- to pay
Derived terms
- pagà dazzi