palataru
Sicilian
Alternative forms
- balataru
Etymology
First attested in 1348. Ultimately from Vulgar Latin *palātārem, derived from Latin palātum. Borrowed via either Catalan or Spanish paladar,[1][2] as was Sardinian paladare as well.
Noun
palataru m (plural palatara)
- palate (roof of the mouth)
- Synonym: palatu
- a. 1368, De Cruyllis–Spatafora, Libru di la Mascalchia […][1], translation of De Medicina equorum by Giordano Ruffo, page 574:
- È una altra maynera di frenu lu quali è dictu a capistru: àvi lu morsu plui longu di li altri, fini a lu palataru di lu cavallu, e dintru a la bucca spandi in lu morsu multi falci diversi […]
- (please add an English translation of this quotation)
References
- Traina, Antonino (1868) “palataru”, in Nuovo vocabolario Siciliano-Italiano [New Sicilian-Italian vocabulary] (in Italian), Liber Liber, published 2020, page 2884
- Pasqualino (c. 1790) “palataru”, in Vocabolario siciliano etimologico, italiano e latino (in Italian), volume 4, page 9
- Mortillaro, Vincenzo (1862) “palatàru”, in Nuovo vocabolario siciliano-italiano (in Italian), page 617
- “palataru”, in TLIO – Tesoro della lingua italiana delle origini
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1985) “paladar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), volume IV (Me–Re), Madrid: Gredos, →ISBN, page 346
- ^ Wagner, Max Leopold (1960–1964) “paláđu”, in Dizionario etimologico sardo, Heidelberg