pandendus
Latin
Etymology
Future passive participle of pandō.
Participle
pandendus (feminine pandenda, neuter pandendum); first/second-declension participle
- which is to be spread
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pandendus | pandenda | pandendum | pandendī | pandendae | pandenda | |
| genitive | pandendī | pandendae | pandendī | pandendōrum | pandendārum | pandendōrum | |
| dative | pandendō | pandendae | pandendō | pandendīs | |||
| accusative | pandendum | pandendam | pandendum | pandendōs | pandendās | pandenda | |
| ablative | pandendō | pandendā | pandendō | pandendīs | |||
| vocative | pandende | pandenda | pandendum | pandendī | pandendae | pandenda | |