pandrów

• panrów

Inherited from Proto-Slavic *ponorvь.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pandrɔːf/
• IPA^(key): (15^th CE) /pandrof/

pandrów m animacy unattested

1. (attested in Greater Poland) grub, larva

   Synonyms: chrobak, czyrw

   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[1], Lubiń, page 62:

     Pąndrow tarma

     [Pandrów tarma]

• >? Polish: pędrak

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pandrów, panrów”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN