patrióta
Hungarian
Etymology
Learned borrowing from Latin patriōta.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpɒtrijoːtɒ]
- Hyphenation: pat‧ri‧ó‧ta
- Rhymes: -tɒ
Noun
patrióta (plural patrióták)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | patrióta | patrióták |
| accusative | patriótát | patriótákat |
| dative | patriótának | patriótáknak |
| instrumental | patriótával | patriótákkal |
| causal-final | patriótáért | patriótákért |
| translative | patriótává | patriótákká |
| terminative | patriótáig | patriótákig |
| essive-formal | patriótaként | patriótákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | patriótában | patriótákban |
| superessive | patriótán | patriótákon |
| adessive | patriótánál | patriótáknál |
| illative | patriótába | patriótákba |
| sublative | patriótára | patriótákra |
| allative | patriótához | patriótákhoz |
| elative | patriótából | patriótákból |
| delative | patriótáról | patriótákról |
| ablative | patriótától | patriótáktól |
| non-attributive possessive – singular |
patriótáé | patriótáké |
| non-attributive possessive – plural |
patriótáéi | patriótákéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | patriótám | patriótáim |
| 2nd person sing. | patriótád | patriótáid |
| 3rd person sing. | patriótája | patriótái |
| 1st person plural | patriótánk | patriótáink |
| 2nd person plural | patriótátok | patriótáitok |
| 3rd person plural | patriótájuk | patriótáik |
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Further reading
- patrióta in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.