pełnogłoskowy

Polish

Etymology

From pełnogłoska +‎ -owy.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɛw.nɔ.ɡwɔsˈkɔ.vɘ/
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: peł‧no‧głos‧ko‧wy

Adjective

pełnogłoskowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (dated or rare, phonetics, relational) vocalic, vowel
    Synonym: samogłoskowy

Declension

Declension of pełnogłoskowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative pełnogłoskowy pełnogłoskowa pełnogłoskowe pełnogłoskowi pełnogłoskowe
genitive pełnogłoskowego pełnogłoskowej pełnogłoskowego pełnogłoskowych
dative pełnogłoskowemu pełnogłoskowej pełnogłoskowemu pełnogłoskowym
accusative pełnogłoskowego pełnogłoskowy pełnogłoskową pełnogłoskowe pełnogłoskowych pełnogłoskowe
instrumental pełnogłoskowym pełnogłoskową pełnogłoskowym pełnogłoskowymi
locative pełnogłoskowym pełnogłoskowej pełnogłoskowym pełnogłoskowych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.