samogłoskowy

Polish

Etymology

From samogłoska +‎ -owy.

Pronunciation

  • IPA(key): /sa.mɔ.ɡwɔsˈkɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: sa‧mo‧głos‧ko‧wy

Adjective

samogłoskowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (phonetics, relational) vocalic, vowel
    Synonym: pełnogłoskowy

Declension

Declension of samogłoskowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative samogłoskowy samogłoskowa samogłoskowe samogłoskowi samogłoskowe
genitive samogłoskowego samogłoskowej samogłoskowego samogłoskowych
dative samogłoskowemu samogłoskowej samogłoskowemu samogłoskowym
accusative samogłoskowego samogłoskowy samogłoskową samogłoskowe samogłoskowych samogłoskowe
instrumental samogłoskowym samogłoskową samogłoskowym samogłoskowymi
locative samogłoskowym samogłoskowej samogłoskowym samogłoskowych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.