pełnoletnia

See also: pełnoletnią

Polish

Etymology

From pełnoletni +‎ -a.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɛw.nɔˈlɛt.ɲa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛtɲa
  • Syllabification: peł‧no‧let‧nia

Noun

pełnoletnia f (male equivalent pełnoletni)

  1. (nominalized) female equivalent of pełnoletni (“adult”)
    Antonym: niepełnoletnia

Declension

Declension of pełnoletnia
singular plural
nominative pełnoletnia pełnoletnie
genitive pełnoletni pełnoletni
dative pełnoletni pełnoletniom
accusative pełnoletnię pełnoletnie
instrumental pełnoletnią pełnoletniami
locative pełnoletni pełnoletniach
vocative pełnoletnio pełnoletnie
adjective
noun

Adjective

pełnoletnia

  1. feminine nominative/vocative singular of pełnoletni

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.