pełnoprawny
Polish
Etymology
From pełen + -o- + prawo + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /pɛw.nɔˈprav.nɘ/
- Rhymes: -avnɘ
- Syllabification: peł‧no‧praw‧ny
Adjective
pełnoprawny (not comparable, derived adverb pełnoprawnie)
- legitimate, outright, rightful
- Synonym: prawowity
- Antonym: niepełnoprawny
Declension
Declension of pełnoprawny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | pełnoprawny | pełnoprawna | pełnoprawne | pełnoprawni | pełnoprawne | |
| genitive | pełnoprawnego | pełnoprawnej | pełnoprawnego | pełnoprawnych | ||
| dative | pełnoprawnemu | pełnoprawnej | pełnoprawnemu | pełnoprawnym | ||
| accusative | pełnoprawnego | pełnoprawny | pełnoprawną | pełnoprawne | pełnoprawnych | pełnoprawne |
| instrumental | pełnoprawnym | pełnoprawną | pełnoprawnym | pełnoprawnymi | ||
| locative | pełnoprawnym | pełnoprawnej | pełnoprawnym | pełnoprawnych | ||
Derived terms
noun
- pełnoprawność
Further reading
- pełnoprawny in Polish dictionaries at PWN