peccaturus
Latin
Etymology
Future active participle of peccō.
Participle
peccātūrus (feminine peccātūra, neuter peccātūrum); first/second-declension participle
- about to sin
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | peccātūrus | peccātūra | peccātūrum | peccātūrī | peccātūrae | peccātūra | |
| genitive | peccātūrī | peccātūrae | peccātūrī | peccātūrōrum | peccātūrārum | peccātūrōrum | |
| dative | peccātūrō | peccātūrae | peccātūrō | peccātūrīs | |||
| accusative | peccātūrum | peccātūram | peccātūrum | peccātūrōs | peccātūrās | peccātūra | |
| ablative | peccātūrō | peccātūrā | peccātūrō | peccātūrīs | |||
| vocative | peccātūre | peccātūra | peccātūrum | peccātūrī | peccātūrae | peccātūra | |