pedens
Latin
Etymology
Present participle of pēndō
Participle
pēdēns (genitive pēdentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | pēdēns | pēdentēs | pēdentia | ||
| genitive | pēdentis | pēdentium | |||
| dative | pēdentī | pēdentibus | |||
| accusative | pēdentem | pēdēns | pēdentēs pēdentīs |
pēdentia | |
| ablative | pēdente pēdentī1 |
pēdentibus | |||
| vocative | pēdēns | pēdentēs | pēdentia | ||
1When used purely as an adjective.