penetreren
Dutch
Etymology
Borrowed from French pénétrer, from Latin penetrāre.
Pronunciation
- IPA(key): /peː.nəˈtreː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: pe‧ne‧tre‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
penetreren
- to penetrate
Conjugation
| Conjugation of penetreren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | penetreren | |||
| past singular | penetreerde | |||
| past participle | gepenetreerd | |||
| infinitive | penetreren | |||
| gerund | penetreren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | penetreer | penetreerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | penetreert, penetreer2 | penetreerde | ||
| 2nd person sing. (u) | penetreert | penetreerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | penetreert | penetreerde | ||
| 3rd person singular | penetreert | penetreerde | ||
| plural | penetreren | penetreerden | ||
| subjunctive sing.1 | penetrere | penetreerde | ||
| subjunctive plur.1 | penetreren | penetreerden | ||
| imperative sing. | penetreer | |||
| imperative plur.1 | penetreert | |||
| participles | penetrerend | gepenetreerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Related terms
References
- van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “penetreren”, in Etymologiebank, Meertens Institute