pensitaturus
Latin
Etymology
Future active participle of pensitō.
Participle
pēnsitātūrus (feminine pēnsitātūra, neuter pēnsitātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pēnsitātūrus | pēnsitātūra | pēnsitātūrum | pēnsitātūrī | pēnsitātūrae | pēnsitātūra | |
| genitive | pēnsitātūrī | pēnsitātūrae | pēnsitātūrī | pēnsitātūrōrum | pēnsitātūrārum | pēnsitātūrōrum | |
| dative | pēnsitātūrō | pēnsitātūrae | pēnsitātūrō | pēnsitātūrīs | |||
| accusative | pēnsitātūrum | pēnsitātūram | pēnsitātūrum | pēnsitātūrōs | pēnsitātūrās | pēnsitātūra | |
| ablative | pēnsitātūrō | pēnsitātūrā | pēnsitātūrō | pēnsitātūrīs | |||
| vocative | pēnsitātūre | pēnsitātūra | pēnsitātūrum | pēnsitātūrī | pēnsitātūrae | pēnsitātūra | |