perabsurdus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɛ.rapˈsʊr.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pe.rabˈsur.d̪us]
Adjective
perabsurdus (feminine perabsurda, neuter perabsurdum); first/second-declension adjective
- very absurd
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | perabsurdus | perabsurda | perabsurdum | perabsurdī | perabsurdae | perabsurda | |
| genitive | perabsurdī | perabsurdae | perabsurdī | perabsurdōrum | perabsurdārum | perabsurdōrum | |
| dative | perabsurdō | perabsurdae | perabsurdō | perabsurdīs | |||
| accusative | perabsurdum | perabsurdam | perabsurdum | perabsurdōs | perabsurdās | perabsurda | |
| ablative | perabsurdō | perabsurdā | perabsurdō | perabsurdīs | |||
| vocative | perabsurde | perabsurda | perabsurdum | perabsurdī | perabsurdae | perabsurda | |
References
- “perabsurdus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “perabsurdus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- perabsurdus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.