pertinens
Latin
Etymology
Present active participle of pertineō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈpɛr.tɪ.nẽːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈpɛr.t̪i.nens]
Participle
pertinēns (genitive pertinentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | pertinēns | pertinentēs | pertinentia | ||
| genitive | pertinentis | pertinentium | |||
| dative | pertinentī | pertinentibus | |||
| accusative | pertinentem | pertinēns | pertinentēs pertinentīs |
pertinentia | |
| ablative | pertinente pertinentī1 |
pertinentibus | |||
| vocative | pertinēns | pertinentēs | pertinentia | ||
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Catalan: pertinent
- English: pertinent
- French: pertinent
- Galician: pertenza, pertinente
- Italian: pertinente
- Piedmontese: pertinent
- Portuguese: pertinente
- Sicilian: pirtinenti
- Spanish: pertinente