pertinent
English
Etymology
Inherited from Middle English pertinent, borrowed from Old French pertinent and Latin pertinēns, pertinentem.
Pronunciation
Noun
pertinent (plural pertinents)
Adjective
pertinent (comparative more pertinent, superlative most pertinent)
- Important with regard to (a subject or matter); pertaining; relevant.
- Synonyms: see Thesaurus:pertinent
- Antonym: nonpertinent
- Coordinate term: semipertinent
- 1992, Rudolf M[athias] Schuster, The Hepaticae and Anthocerotae of North America: East of the Hundredth Meridian, volume V, Chicago, Ill.: Field Museum of Natural History, →ISBN, page viii:
- Fourthly, I have made an effort to call the attention of the reader to the pertinent literature.
Related terms
Translations
pertaining
|
Further reading
- “pertinent”, in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, Springfield, Mass.: G. & C. Merriam, 1913, →OCLC.
- William Dwight Whitney, Benjamin E[li] Smith, editors (1911), “pertinent”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., →OCLC.
- “pertinent”, in OneLook Dictionary Search.
Catalan
Etymology
Learned borrowing from Latin pertinēns, pertinentem.
Pronunciation
- IPA(key): (Central) [pər.tiˈnen]
- IPA(key): (Balearic) [pər.tiˈnent]
- IPA(key): (Valencia) [peɾ.tiˈnent]
Audio (Catalonia): (file)
Adjective
pertinent m or f (masculine and feminine plural pertinents)
Derived terms
- pertinentment
Related terms
- pertànyer
- pertinença
- pertinència
Further reading
- “pertinent”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “pertinent”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “pertinent” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “pertinent” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
French
Etymology
Inherited from Old French pertinent (first attested circa 1300), borrowed from Latin pertinēns, pertinentem.
Pronunciation
- IPA(key): /pɛʁ.ti.nɑ̃/
Audio: (file)
Adjective
pertinent (feminine pertinente, masculine plural pertinents, feminine plural pertinentes)
Derived terms
Related terms
Further reading
- “pertinent”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Latin
Verb
pertinent
- third-person plural present active indicative of pertineō
Romanian
Etymology
Borrowed from French pertinent, ultimately from Latin pertinēns, pertinentem.
Adjective
pertinent m or n (feminine singular pertinentă, masculine plural pertinenți, feminine and neuter plural pertinente)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | pertinent | pertinentă | pertinenți | pertinente | |||
| definite | pertinentul | pertinenta | pertinenții | pertinentele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | pertinent | pertinente | pertinenți | pertinente | |||
| definite | pertinentului | pertinentei | pertinenților | pertinentelor | ||||