perturbandus
Latin
Etymology
Future passive participle of perturbō
Participle
perturbandus (feminine perturbanda, neuter perturbandum); first/second-declension participle
- which is to be perturbed
- which is to be confused
- which is to be alarmed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | perturbandus | perturbanda | perturbandum | perturbandī | perturbandae | perturbanda | |
| genitive | perturbandī | perturbandae | perturbandī | perturbandōrum | perturbandārum | perturbandōrum | |
| dative | perturbandō | perturbandae | perturbandō | perturbandīs | |||
| accusative | perturbandum | perturbandam | perturbandum | perturbandōs | perturbandās | perturbanda | |
| ablative | perturbandō | perturbandā | perturbandō | perturbandīs | |||
| vocative | perturbande | perturbanda | perturbandum | perturbandī | perturbandae | perturbanda | |