piąć

• pnąć (Middle Polish)

Inherited from Old Polish piąć, from Proto-Slavic *pęti (stem *pьn-), from Proto-Balto-Slavic *pínˀtei, from Proto-Indo-European *(s)pn̥h₁-ti, zero-grade athematic present of *(s)penh₁- (“to twist, weave”).

• Audio 1; “piąć”:

  (file)

• Audio 2; “piąć się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
• Syllabification: piąć

piąć impf

1. (reflexive with się) to ascend, to climb
2. (reflexive with się, figurative) to be on the make, to climb (to move to a higher position on the social ladder)
3. (reflexive with się, of plants) to trail, to ramp
4. (reflexive with się, Middle Polish) synonym of czołgać się (“to creep”)
5. (reflexive with się, Middle Polish) synonym of udawać się (“to head off”)

• piąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• piąć in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “PIĄĆ SIĘ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Marek Kunicki-Goldfinger (14.06.2016) “PIĄĆ SIĘ, PNĄĆ SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Brückner, Aleksander (1927) “piąć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna