piękny

• piekny

Inherited from Proto-Slavic *pěknъ. The secondary nasalization of piekny > piękny results from the suffix -ny. First attested in the beginning of the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pʲæ̃kniː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pʲæ̃kni/

piękny (derived adverb pięknie)

1. (attested in Lesser Poland) beautiful (possessing beauty)
   • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎^[1], Krakow, page 5a:

     F temcy tho *okrodze gest bila dzeuicza barszo pøkna szedzala a dzeczøthko pøkne gestcy ona na sfv *roku bila noszyla

     [W temci to okrędze jest była dziewica barzo piękna siedziała a dzieciątko piękne jestci ona na swu ręku była nosiła]

• Polish: piękny, piekny (Przemyśl, Biecz)
• Silesian: piykny

• Boryś, Wiesław (2005) “piękny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “piękny”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “piękny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “piękny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• piekny (Przemyśl, Biecz)

Inherited from Old Polish piękny.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛŋknɘ
• Syllabification: pięk‧ny
• Homophone: Piękny

piękny (comparative piękniejszy, superlative najpiękniejszy, derived adverb pięknie)

1. beautiful (attractive and possessing beauty)

   Synonyms: kraśny, śliczny

   Antonym: brzydki

   Była piękną kobietą. ― She was a beautiful woman.

2. beautiful (good, admirable)

   Jaki piękny dzień! ― What a beautiful day!

3. (obsolete) admirable, praiseworthy

   Synonym: chlubny

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), piękny is one of the most used words in Polish, appearing 26 times in scientific texts, 14 times in news, 14 times in essays, 32 times in fiction, and 39 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 125 times, making it the 479th most common word in a corpus of 500,000 words.^[1]

• piękny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• piękny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “piękny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “PIĘKNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 31.10.2017
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “piękny”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “piękny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “piękny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 180
• piękny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego