upięknić

Polish

Etymology

From u- +‎ piękny +‎ -ić. First attested in 1780.[1] Compare Kashubian ùpiãknic and Silesian upiyknić.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈpjɛŋk.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛŋkɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧pięk‧nić

Verb

upięknić pf (imperfective upiękniać)

  1. (transitive) to beautify, to make pretty (to cause to be more pleasant to look at)
    Synonyms: upiększyć, wypięknić, wypiększyć
  2. (transitive) to beautify, to make pretty (to cause something to be considered more aesthetically valuable)
    Synonym: upiększyć
  3. (transitive) to gussy up (to make superficially more attractive; to give a falsely pleasant appearance to)
    Synonyms: upiększyć, zaczarować
  4. (reflexive with się) to beautify oneself, to make oneself pretty (to cause oneself to be more pleasant to look at)
    Synonyms: upiększyć się, wypiększyć się
  5. (reflexive with się) to get beautified (to undergo beautification from external forces, e.g., a hairdresser)
    Synonyms: upiększyć się, wypięknić się
  6. (reflexive with się) to get beautified (to become more beautiful, e.g., of a city)
    Synonym: upiększyć się

Conjugation

Conjugation of upięknić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive upięknić
future tense 1st upięknię upięknimy
2nd upięknisz upięknicie
3rd upiękni upięknią
impersonal upiękni się
past tense 1st upiękniłem,
-(e)m upięknił 		upiękniłam,
-(e)m upiękniła 		upiękniłom,
-(e)m upiękniło 		upiękniliśmy,
-(e)śmy upięknili 		upiękniłyśmy,
-(e)śmy upiękniły
2nd upiękniłeś,
-(e)ś upięknił 		upiękniłaś,
-(e)ś upiękniła 		upiękniłoś,
-(e)ś upiękniło 		upiękniliście,
-(e)ście upięknili 		upiękniłyście,
-(e)ście upiękniły
3rd upięknił upiękniła upiękniło upięknili upiękniły
impersonal upiękniono
conditional 1st upiękniłbym,
bym upięknił 		upiękniłabym,
bym upiękniła 		upiękniłobym,
bym upiękniło 		upięknilibyśmy,
byśmy upięknili 		upiękniłybyśmy,
byśmy upiękniły
2nd upiękniłbyś,
byś upięknił 		upiękniłabyś,
byś upiękniła 		upiękniłobyś,
byś upiękniło 		upięknilibyście,
byście upięknili 		upiękniłybyście,
byście upiękniły
3rd upiękniłby,
by upięknił 		upiękniłaby,
by upiękniła 		upiękniłoby,
by upiękniło 		upiękniliby,
by upięknili 		upiękniłyby,
by upiękniły
impersonal upiękniono by
imperative 1st niech upięknię upięknijmy
2nd upięknij upięknijcie
3rd niech upiękni niech upięknią
passive adjectival participle upiękniony upiękniona upięknione upięknieni upięknione
anterior adverbial participle upiękniwszy
verbal noun upięknienie

References

  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “upięknić”, in Słownik języka polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.