pişman

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish پشیمان, from Classical Persian پَشیمان.

Pronunciation

  • IPA(key): /piʃˈman/

Adjective

pişman

  1. regretful, remorseful, sorry
    Synonym: nadim

Declension

Predicative forms of pişman
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) pişmanım pişman mıyım?
sen (you are) pişmansın pişman mısın?
o (he/she/it is) pişman / pişmandır pişman mı?
biz (we are) pişmanız pişman mıyız?
siz (you are) pişmansınız pişman mısınız?
onlar (they are) pişman(lar) pişman(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) pişmandım pişman mıydım?
sen (you were) pişmandın pişman mıydın?
o (he/she/it was) pişmandı pişman mıydı?
biz (we were) pişmandık pişman mıydık?
siz (you were) pişmandınız pişman mıydınız?
onlar (they were) pişmandılar pişman mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) pişmanmışım pişman mıymışım?
sen (you were) pişmanmışsın pişman mıymışsın?
o (he/she/it was) pişmanmış pişman mıymış?
biz (we were) pişmanmışız pişman mıymışız?
siz (you were) pişmanmışsınız pişman mıymışsınız?
onlar (they were) pişmanmışlar pişman mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) pişmansam pişman mıysam?
sen (if you) pişmansan pişman mıysan?
o (if he/she/it) pişmansa pişman mıysa?
biz (if we) pişmansak pişman mıysak?
siz (if you) pişmansanız pişman mıysanız?
onlar (if they) pişmansalar pişman mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms