piandus
Latin
Etymology
Future passive participle of piō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [piˈan.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [piˈan̪.d̪us]
Participle
piandus (feminine pianda, neuter piandum); first/second-declension participle
- which is to be appeased
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | piandus | pianda | piandum | piandī | piandae | pianda | |
| genitive | piandī | piandae | piandī | piandōrum | piandārum | piandōrum | |
| dative | piandō | piandae | piandō | piandīs | |||
| accusative | piandum | piandam | piandum | piandōs | piandās | pianda | |
| ablative | piandō | piandā | piandō | piandīs | |||
| vocative | piande | pianda | piandum | piandī | piandae | pianda | |