pingga
See also: pinga
Tagalog
Etymology
Borrowed from Spanish pinga, deverbal of pingar (“to hang”), from Asturian pingar, from Vulgar Latin *pendicāre. Alternatively, from Hokkien 扁擔 / 扁担 (pin-taⁿ, “carrying pole”) according to Manuel (1948), Panganiban (1973), and English (1987).
Pronunciation
- (Standard Tagalog) IPA(key): /piŋˈɡa/ [pɪŋˈɡa]
- Rhymes: -a
- Syllabification: ping‧ga
Noun
pinggá (Baybayin spelling ᜉᜒᜅ᜔ᜄ)
Derived terms
- magpingga
- pinggahin
See also
- aksiw
- ambuwat
Further reading
- “pingga”, in KWF Diksiyonaryo ng Wikang Filipino, Komisyon sa Wikang Filipino, 2024
- “pingga”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018
- English, Leo James (1987) Tagalog-English dictionary, Manila, Philippines: National Book Store, →ISBN, page 1049
- Panganiban, José Villa (1973) Diksyunaryo-Tesauro Pilipino-Ingles (overall work in Tagalog and English), Quezon City: Manlapaz Publishing Co., page 810
- Serrano-Laktaw, Pedro (1914) Diccionario tagálog-hispano, Ateneo de Manila, page 1071.
- Manuel, E. Arsenio (1948) Chinese elements in the Tagalog language: with some indication of Chinese influence on other Philippine languages and cultures and an excursion into Austronesian linguistics, Manila: Filipiniana Publications, page 44
- Cuadrado Muñiz, Adolfo (1972) Hispanismos en el tagalo: diccionario de vocablos de origen español vigentes en esta lengua filipina, Madrid: Oficina de Educación Iberoamericana, page 460
Anagrams
Torres Strait Creole
Etymology
Noun
pingga
Waray-Waray
Noun
pinggá