pinifer
Latin
Etymology
From pīnus (“pine”) + -fer (“-carrying”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈpiː.nɪ.fɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈpiː.ni.fer]
Adjective
pīnifer (feminine pīnifera, neuter pīniferum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pīnifer | pīnifera | pīniferum | pīniferī | pīniferae | pīnifera | |
| genitive | pīniferī | pīniferae | pīniferī | pīniferōrum | pīniferārum | pīniferōrum | |
| dative | pīniferō | pīniferae | pīniferō | pīniferīs | |||
| accusative | pīniferum | pīniferam | pīniferum | pīniferōs | pīniferās | pīnifera | |
| ablative | pīniferō | pīniferā | pīniferō | pīniferīs | |||
| vocative | pīnifer | pīnifera | pīniferum | pīniferī | pīniferae | pīnifera | |
Related terms
Descendants
- French: pinifère
- Italian: pinifero
References
- “pinifer”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pinifer”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pinifer in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.