pinsus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of pīnsō (pound, beat).

Pronunciation

Participle

pīnsus (feminine pīnsa, neuter pīnsum); first/second-declension participle

  1. pounded, beaten

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative pīnsus pīnsa pīnsum pīnsī pīnsae pīnsa
genitive pīnsī pīnsae pīnsī pīnsōrum pīnsārum pīnsōrum
dative pīnsō pīnsae pīnsō pīnsīs
accusative pīnsum pīnsam pīnsum pīnsōs pīnsās pīnsa
ablative pīnsō pīnsā pīnsō pīnsīs
vocative pīnse pīnsa pīnsum pīnsī pīnsae pīnsa

References

  • pinsus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pinsus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.