pistus
Esperanto
Verb
pistus
- conditional of pisti
Latin
Alternative forms
Etymology
Perfect passive participle of pīnsō (“to pound, beat”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈpiːs.tʊs], [ˈpɪs.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈpis.t̪us]
- Note: the original short vowel was apparently prone to analogical substitution from the other stems.
Participle
pī̆stus (feminine pī̆sta, neuter pī̆stum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | pī̆stus | pī̆sta | pī̆stum | pī̆stī | pī̆stae | pī̆sta | |
genitive | pī̆stī | pī̆stae | pī̆stī | pī̆stōrum | pī̆stārum | pī̆stōrum | |
dative | pī̆stō | pī̆stae | pī̆stō | pī̆stīs | |||
accusative | pī̆stum | pī̆stam | pī̆stum | pī̆stōs | pī̆stās | pī̆sta | |
ablative | pī̆stō | pī̆stā | pī̆stō | pī̆stīs | |||
vocative | pī̆ste | pī̆sta | pī̆stum | pī̆stī | pī̆stae | pī̆sta |
Descendants
- → Andalusian Arabic: بِشْط (pišṭ, bišṭ), بِشْطُه (bišṭuh, pišṭuh)
- Italian: pesto
- Neapolitan: pisto
- ⇒ Spanish: pisto
- Sicilian: pistu
Further reading
- “pistus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pistus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.