pittuusmitta
Ingrian
Etymology
From pittuus (“length”) + mitta (“measure”). Akin to Finnish pituusmitta.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈpituːsˌmitːɑ/, [ˈpitːuz̠ˌmitː]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈpituːsˌmitːɑ/, [ˈpitˑuːʒˌmitːɑ]
- Rhymes: -itː, -itːɑ
- Hyphenation: pit‧tuus‧mit‧ta
Noun
pittuusmitta
- measure of length
- 1937, N. S. Popova, translated by Mihailov and D. I. Efimov, Arifmetiikan oppikirja alkușkouluja vart (kolmas osa), Leningrad: Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 7:
- Metriceskoit pittuusmitat. Glavnoi mitta, tali pittuusyksikkö, — ono metra.
- Metric measures of length. The most important measure, or unite of length, is the metre.
Declension
| Declension of pittuusmitta (type 3/kana, tt-t gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | pittuusmitta | pittuusmitat |
| genitive | pittuusmitan | pittuusmittoin |
| partitive | pittuusmittaa | pittuusmittoja |
| illative | pittuusmittaa | pittuusmittoi |
| inessive | pittuusmitas | pittuusmitois |
| elative | pittuusmitast | pittuusmitoist |
| allative | pittuusmitalle | pittuusmitoille |
| adessive | pittuusmital | pittuusmitoil |
| ablative | pittuusmitalt | pittuusmitoilt |
| translative | pittuusmitaks | pittuusmitoiks |
| essive | pittuusmittanna, pittuusmittaan | pittuusmittoinna, pittuusmittoin |
| exessive1) | pittuusmittant | pittuusmittoint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||