placiturus
Latin
Etymology
Future active participle of placeō.
Participle
placitūrus (feminine placitūra, neuter placitūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | placitūrus | placitūra | placitūrum | placitūrī | placitūrae | placitūra | |
| genitive | placitūrī | placitūrae | placitūrī | placitūrōrum | placitūrārum | placitūrōrum | |
| dative | placitūrō | placitūrae | placitūrō | placitūrīs | |||
| accusative | placitūrum | placitūram | placitūrum | placitūrōs | placitūrās | placitūra | |
| ablative | placitūrō | placitūrā | placitūrō | placitūrīs | |||
| vocative | placitūre | placitūra | placitūrum | placitūrī | placitūrae | placitūra | |