planșeu
Romanian
Etymology
Borrowed from French plancher.
Noun
planșeu n (plural planșee)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | planșeu | planșeul | planșee | planșeele | |
| genitive-dative | planșeu | planșeului | planșee | planșeelor | |
| vocative | planșeule | planșeelor | |||