pluviaticus
Latin
Etymology
From pluvia (“rain”) + -āticus (adjective-forming suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɫʊ.wiˈaː.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [plu.viˈaː.t̪i.kus]
Adjective
pluviāticus (feminine pluviātica, neuter pluviāticum); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to rain.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pluviāticus | pluviātica | pluviāticum | pluviāticī | pluviāticae | pluviātica | |
| genitive | pluviāticī | pluviāticae | pluviāticī | pluviāticōrum | pluviāticārum | pluviāticōrum | |
| dative | pluviāticō | pluviāticae | pluviāticō | pluviāticīs | |||
| accusative | pluviāticum | pluviāticam | pluviāticum | pluviāticōs | pluviāticās | pluviātica | |
| ablative | pluviāticō | pluviāticā | pluviāticō | pluviāticīs | |||
| vocative | pluviātice | pluviātica | pluviāticum | pluviāticī | pluviāticae | pluviātica | |
Synonyms
- (of or pertaining to rain): pluviālis, pluviātilis
Related terms
References
- “pluviaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pluviaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.