połakomić

Polish

From po- +‎ łakomić.

połakomić pf

(reflexive with się) to covet, to help oneself [with na (+ accusative) ‘to something’]
Synonyms: połasić się, połaszczyć się, złasić się

Conjugation of *połakomić* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		połakomić
future tense	1^st	połakomię			połakomimy
	2^nd	połakomisz			połakomicie
	3^rd	połakomi			połakomią
	impersonal	połakomi się
past tense	1^st	połakomiłem, -(e)m połakomił	połakomiłam, -(e)m połakomiła	połakomiłom, -(e)m połakomiło	połakomiliśmy, -(e)śmy połakomili	połakomiłyśmy, -(e)śmy połakomiły
	2^nd	połakomiłeś, -(e)ś połakomił	połakomiłaś, -(e)ś połakomiła	połakomiłoś, -(e)ś połakomiło	połakomiliście, -(e)ście połakomili	połakomiłyście, -(e)ście połakomiły
	3^rd	połakomił	połakomiła	połakomiło	połakomili	połakomiły
	impersonal	połakomiono
conditional	1^st	połakomiłbym, bym połakomił	połakomiłabym, bym połakomiła	połakomiłobym, bym połakomiło	połakomilibyśmy, byśmy połakomili	połakomiłybyśmy, byśmy połakomiły
	2^nd	połakomiłbyś, byś połakomił	połakomiłabyś, byś połakomiła	połakomiłobyś, byś połakomiło	połakomilibyście, byście połakomili	połakomiłybyście, byście połakomiły
	3^rd	połakomiłby, by połakomił	połakomiłaby, by połakomiła	połakomiłoby, by połakomiło	połakomiliby, by połakomili	połakomiłyby, by połakomiły
	impersonal	połakomiono by
imperative	1^st	niech połakomię			połakommy
	2^nd	połakom			połakomcie
	3^rd	niech połakomi			niech połakomią
anterior adverbial participle		połakomiwszy
verbal noun		połakomienie

adjective

nouns

verb