połaszczyć

Polish

From po- +‎ łaszczyć.

połaszczyć pf (imperfective łaszczyć)

(reflexive with się, colloquial) to covet, to help oneself [with na (+ accusative) ‘to something’]
Synonyms: połakomić się, połasić się, złasić się

Conjugation of *połaszczyć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		połaszczyć
future tense	1^st	połaszczę			połaszczymy
	2^nd	połaszczysz			połaszczycie
	3^rd	połaszczy			połaszczą
	impersonal	połaszczy się
past tense	1^st	połaszczyłem, -(e)m połaszczył	połaszczyłam, -(e)m połaszczyła	połaszczyłom, -(e)m połaszczyło	połaszczyliśmy, -(e)śmy połaszczyli	połaszczyłyśmy, -(e)śmy połaszczyły
	2^nd	połaszczyłeś, -(e)ś połaszczył	połaszczyłaś, -(e)ś połaszczyła	połaszczyłoś, -(e)ś połaszczyło	połaszczyliście, -(e)ście połaszczyli	połaszczyłyście, -(e)ście połaszczyły
	3^rd	połaszczył	połaszczyła	połaszczyło	połaszczyli	połaszczyły
	impersonal	połaszczono
conditional	1^st	połaszczyłbym, bym połaszczył	połaszczyłabym, bym połaszczyła	połaszczyłobym, bym połaszczyło	połaszczylibyśmy, byśmy połaszczyli	połaszczyłybyśmy, byśmy połaszczyły
	2^nd	połaszczyłbyś, byś połaszczył	połaszczyłabyś, byś połaszczyła	połaszczyłobyś, byś połaszczyło	połaszczylibyście, byście połaszczyli	połaszczyłybyście, byście połaszczyły
	3^rd	połaszczyłby, by połaszczył	połaszczyłaby, by połaszczyła	połaszczyłoby, by połaszczyło	połaszczyliby, by połaszczyli	połaszczyłyby, by połaszczyły
	impersonal	połaszczono by
imperative	1^st	niech połaszczę			połaszczmy
	2^nd	połaszcz			połaszczcie
	3^rd	niech połaszczy			niech połaszczą
anterior adverbial participle		połaszczywszy
verbal noun		połaszczenie

adjective

noun