pociec

Polish

Alternative forms

Etymology

From po- +‎ ciec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.t͡ɕɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕɛt͡s
  • Syllabification: po‧ciec

Verb

pociec pf (imperfective ciec)

  1. (intransitive) to begin flowing, to begin trickling

Conjugation

Conjugation of pociec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pociec
future tense 1st pocieknę pociekniemy
2nd pociekniesz pociekniecie
3rd pocieknie pociekną
impersonal pocieknie się
past tense 1st pociekłem,
-(e)m pociekł 		pociekłam,
-(e)m pociekła 		pociekłom,
-(e)m pociekło 		pociekliśmy,
-(e)śmy pociekli 		pociekłyśmy,
-(e)śmy pociekły
2nd pociekłeś,
-(e)ś pociekł 		pociekłaś,
-(e)ś pociekła 		pociekłoś,
-(e)ś pociekło 		pociekliście,
-(e)ście pociekli 		pociekłyście,
-(e)ście pociekły
3rd pociekł pociekła pociekło pociekli pociekły
impersonal pocieknięto
conditional 1st pociekłbym,
bym pociekł 		pociekłabym,
bym pociekła 		pociekłobym,
bym pociekło 		pocieklibyśmy,
byśmy pociekli 		pociekłybyśmy,
byśmy pociekły
2nd pociekłbyś,
byś pociekł 		pociekłabyś,
byś pociekła 		pociekłobyś,
byś pociekło 		pocieklibyście,
byście pociekli 		pociekłybyście,
byście pociekły
3rd pociekłby,
by pociekł 		pociekłaby,
by pociekła 		pociekłoby,
by pociekło 		pociekliby,
by pociekli 		pociekłyby,
by pociekły
impersonal pocieknięto by
imperative 1st niech pocieknę pocieknijmy
2nd pocieknij pocieknijcie
3rd niech pocieknie niech pociekną
anterior adverbial participle pociekłszy
verbal noun pocieknięcie

Further reading

  • pociec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.