poczekać

Polish

Etymology

From po- +‎ czekać.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: po‧cze‧kać

Verb

poczekać pf (imperfective czekać)

  1. (intransitive) to wait (to delay movement or action until the arrival or occurrence of) [with na (+ accusative)]

Conjugation

Conjugation of poczekać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poczekać
future tense 1st poczekam poczekamy
2nd poczekasz poczekacie
3rd poczeka poczekają
impersonal poczeka się
past tense 1st poczekałem,
-(e)m poczekał 		poczekałam,
-(e)m poczekała 		poczekałom,
-(e)m poczekało 		poczekaliśmy,
-(e)śmy poczekali 		poczekałyśmy,
-(e)śmy poczekały
2nd poczekałeś,
-(e)ś poczekał 		poczekałaś,
-(e)ś poczekała 		poczekałoś,
-(e)ś poczekało 		poczekaliście,
-(e)ście poczekali 		poczekałyście,
-(e)ście poczekały
3rd poczekał poczekała poczekało poczekali poczekały
impersonal poczekano
conditional 1st poczekałbym,
bym poczekał 		poczekałabym,
bym poczekała 		poczekałobym,
bym poczekało 		poczekalibyśmy,
byśmy poczekali 		poczekałybyśmy,
byśmy poczekały
2nd poczekałbyś,
byś poczekał 		poczekałabyś,
byś poczekała 		poczekałobyś,
byś poczekało 		poczekalibyście,
byście poczekali 		poczekałybyście,
byście poczekały
3rd poczekałby,
by poczekał 		poczekałaby,
by poczekała 		poczekałoby,
by poczekało 		poczekaliby,
by poczekali 		poczekałyby,
by poczekały
impersonal poczekano by
imperative 1st niech poczekam poczekajmy
2nd poczekaj poczekajcie
3rd niech poczeka niech poczekają
anterior adverbial participle poczekawszy
verbal noun poczekanie
nouns
verb

Further reading

  • poczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poczekać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.