pontatlan
Hungarian
Etymology
From pont (“point”) + -atlan (“in-, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpontɒtlɒn]
- Hyphenation: pon‧tat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
pontatlan (comparative pontatlanabb, superlative legpontatlanabb)
- inaccurate, imprecise
- Antonym: pontos
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pontatlan | pontatlanok |
| accusative | pontatlant | pontatlanokat |
| dative | pontatlannak | pontatlanoknak |
| instrumental | pontatlannal | pontatlanokkal |
| causal-final | pontatlanért | pontatlanokért |
| translative | pontatlanná | pontatlanokká |
| terminative | pontatlanig | pontatlanokig |
| essive-formal | pontatlanként | pontatlanokként |
| essive-modal | pontatlanul | — |
| inessive | pontatlanban | pontatlanokban |
| superessive | pontatlanon | pontatlanokon |
| adessive | pontatlannál | pontatlanoknál |
| illative | pontatlanba | pontatlanokba |
| sublative | pontatlanra | pontatlanokra |
| allative | pontatlanhoz | pontatlanokhoz |
| elative | pontatlanból | pontatlanokból |
| delative | pontatlanról | pontatlanokról |
| ablative | pontatlantól | pontatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
pontatlané | pontatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
pontatlanéi | pontatlanokéi |
Derived terms
Further reading
- pontatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.