postrzygać

From postrzyc +‎ -ać. First attested in 1439.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔstr̝iːɡat͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔstr̝iɡat͡ɕʲ/

postrzygać impf

1. (hapax legomenon) to trim (to cut the nap off a dress at the final stage of production and trim the edges of a cloth base)
   • 1874 [1439], Monumenta Medii Aevi Historica res gestas Poloniae illustrantia. Pomniki Dziejowe Wieków Średnich do objaśnienia rzeczy polskich służące‎^[1], volume XVII, page 333:

     Dantes... licenciam... pannos radendi al. postrzygac et sarcinandi al. kraiac

     [Dantes... licenciam... pannos radendi al. postrzygać et sarcinandi al. krajać]

• Boryś, Wiesław (2005) “strzyc”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• S. Urbańczyk, editor (1972), “postrzygać”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 6, Wrocław, Warsaw, Kraków, Gdańsk: Polish Academy of Sciences, page 461
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “postrzygać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN