potrzebujący
Polish
Etymology
From potrzebować + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.tʂɛ.buˈjɔn.t͡sɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔnt͡sɘ
- Syllabification: po‧trze‧bu‧ją‧cy
Noun
potrzebujący m pers (female equivalent potrzebująca)
- (nominalized) needy (person in need; someone poor)
Declension
Declension of potrzebujący
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | potrzebujący | potrzebujący |
| genitive | potrzebującego | potrzebujących |
| dative | potrzebującemu | potrzebującym |
| accusative | potrzebującego | potrzebujących |
| instrumental | potrzebującym | potrzebującymi |
| locative | potrzebującym | potrzebujących |
| vocative | potrzebujący | potrzebujący |
Related terms
adjectives
adverbs
adjectives
verbs
- potrzebować impf
Participle
potrzebujący (active adjectival)
- active adjectival participle of potrzebować
Declension
Declension of potrzebujący (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | potrzebujący | potrzebująca | potrzebujące | potrzebujący | potrzebujące | |
| genitive | potrzebującego | potrzebującej | potrzebującego | potrzebujących | ||
| dative | potrzebującemu | potrzebującej | potrzebującemu | potrzebującym | ||
| accusative | potrzebującego | potrzebujący | potrzebującą | potrzebujące | potrzebujących | potrzebujące |
| instrumental | potrzebującym | potrzebującą | potrzebującym | potrzebującymi | ||
| locative | potrzebującym | potrzebującej | potrzebującym | potrzebujących | ||
Further reading
- potrzebujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- potrzebujący in Polish dictionaries at PWN