powić

Polish

Etymology

From po- +‎ wić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.vit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: po‧wić

Verb

powić pf (imperfective powijać)

  1. (transitive, literary) to give birth
    Synonym: urodzić
  2. (transitive, obsolete) to wrap
    Synonym: owinąć

Conjugation

Conjugation of powić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powić
future tense 1st powiję powijemy
2nd powijesz powijecie
3rd powije powiją
impersonal powije się
past tense 1st powiłem,
-(e)m powił 		powiłam,
-(e)m powiła 		powiłom,
-(e)m powiło 		powiliśmy,
-(e)śmy powili 		powiłyśmy,
-(e)śmy powiły
2nd powiłeś,
-(e)ś powił 		powiłaś,
-(e)ś powiła 		powiłoś,
-(e)ś powiło 		powiliście,
-(e)ście powili 		powiłyście,
-(e)ście powiły
3rd powił powiła powiło powili powiły
impersonal powito
conditional 1st powiłbym,
bym powił 		powiłabym,
bym powiła 		powiłobym,
bym powiło 		powilibyśmy,
byśmy powili 		powiłybyśmy,
byśmy powiły
2nd powiłbyś,
byś powił 		powiłabyś,
byś powiła 		powiłobyś,
byś powiło 		powilibyście,
byście powili 		powiłybyście,
byście powiły
3rd powiłby,
by powił 		powiłaby,
by powiła 		powiłoby,
by powiło 		powiliby,
by powili 		powiłyby,
by powiły
impersonal powito by
imperative 1st niech powiję powijmy
2nd powij powijcie
3rd niech powije niech powiją
passive adjectival participle powity powita powite powici powite
anterior adverbial participle powiwszy
verbal noun powicie

Derived terms

noun
verbs

Further reading

  • powić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.