prútta

See also: prutta

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpʰruhta/
    Rhymes: -uhta

Verb

prútta (weak verb, third-person singular past indicative prúttaði, supine prúttað)

  1. (intransitive) to haggle, to bargain
    Synonym: þjarka
  2. (intransitive, rare) to mind, to care
    Synonym: skeyta um

Conjugation

prútta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að prútta
supine sagnbót prúttað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 prúttandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég prútta prúttaði prútti prúttaði
þú prúttar prúttaðir prúttir prúttaðir
hann, hún, það prúttar prúttaði prútti prúttaði
plural við prúttum prúttuðum prúttum prúttuðum
þið prúttið prúttuðuð prúttið prúttuðuð
þeir, þær, þau prútta prúttuðu prútti prúttuðu
imperative boðháttur
singular þú prútta (þú), prúttaðu
plural þið prúttið (þið), prúttiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

  • ég prútta ekki um það
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.