praecerpo

Latin

Alternative forms

  • praecarpo

Etymology

From prae- +‎ carpo.

Pronunciation

Verb

praecerpō (present infinitive praecerpere, perfect active praecerpsī, supine praecerptum); third conjugation

  1. to pluck, pick, harvest beforehand, or before the right time
  2. to lessen or diminish

Conjugation

   Conjugation of praecerpō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praecerpō praecerpis praecerpit praecerpimus praecerpitis praecerpunt
imperfect praecerpēbam praecerpēbās praecerpēbat praecerpēbāmus praecerpēbātis praecerpēbant
future praecerpam praecerpēs praecerpet praecerpēmus praecerpētis praecerpent
perfect praecerpsī praecerpsistī praecerpsit praecerpsimus praecerpsistis praecerpsērunt,
praecerpsēre
pluperfect praecerpseram praecerpserās praecerpserat praecerpserāmus praecerpserātis praecerpserant
future perfect praecerpserō praecerpseris praecerpserit praecerpserimus praecerpseritis praecerpserint
passive present praecerpor praecerperis,
praecerpere 		praecerpitur praecerpimur praecerpiminī praecerpuntur
imperfect praecerpēbar praecerpēbāris,
praecerpēbāre 		praecerpēbātur praecerpēbāmur praecerpēbāminī praecerpēbantur
future praecerpar praecerpēris,
praecerpēre 		praecerpētur praecerpēmur praecerpēminī praecerpentur
perfect praecerptus + present active indicative of sum
pluperfect praecerptus + imperfect active indicative of sum
future perfect praecerptus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praecerpam praecerpās praecerpat praecerpāmus praecerpātis praecerpant
imperfect praecerperem praecerperēs praecerperet praecerperēmus praecerperētis praecerperent
perfect praecerpserim praecerpserīs praecerpserit praecerpserīmus praecerpserītis praecerpserint
pluperfect praecerpsissem praecerpsissēs praecerpsisset praecerpsissēmus praecerpsissētis praecerpsissent
passive present praecerpar praecerpāris,
praecerpāre 		praecerpātur praecerpāmur praecerpāminī praecerpantur
imperfect praecerperer praecerperēris,
praecerperēre 		praecerperētur praecerperēmur praecerperēminī praecerperentur
perfect praecerptus + present active subjunctive of sum
pluperfect praecerptus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praecerpe — — praecerpite —
future — praecerpitō praecerpitō — praecerpitōte praecerpuntō
passive present — praecerpere — — praecerpiminī —
future — praecerpitor praecerpitor — — praecerpuntor
non-finite forms infinitive participle
active passive active passive
present praecerpere praecerpī praecerpēns —
future praecerptūrum esse praecerptum īrī praecerptūrus praecerpendus,
praecerpundus
perfect praecerpsisse praecerptum esse — praecerptus
future perfect — praecerptum fore — —
perfect potential praecerptūrum fuisse — — —
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praecerpendī praecerpendō praecerpendum praecerpendō praecerptum praecerptū

Derived terms

References

  • “praecerpo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • “praecerpo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praecerpo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.