praecipitaturus

Latin

Etymology

Future active participle of praecipitō.

Participle

praecipitātūrus (feminine praecipitātūra, neuter praecipitātūrum); first/second-declension participle

  1. about to throw

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praecipitātūrus praecipitātūra praecipitātūrum praecipitātūrī praecipitātūrae praecipitātūra
genitive praecipitātūrī praecipitātūrae praecipitātūrī praecipitātūrōrum praecipitātūrārum praecipitātūrōrum
dative praecipitātūrō praecipitātūrae praecipitātūrō praecipitātūrīs
accusative praecipitātūrum praecipitātūram praecipitātūrum praecipitātūrōs praecipitātūrās praecipitātūra
ablative praecipitātūrō praecipitātūrā praecipitātūrō praecipitātūrīs
vocative praecipitātūre praecipitātūra praecipitātūrum praecipitātūrī praecipitātūrae praecipitātūra