praecuratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praecūrō

Participle

praecūrātus (feminine praecūrāta, neuter praecūrātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praecūrātus praecūrāta praecūrātum praecūrātī praecūrātae praecūrāta
genitive praecūrātī praecūrātae praecūrātī praecūrātōrum praecūrātārum praecūrātōrum
dative praecūrātō praecūrātae praecūrātō praecūrātīs
accusative praecūrātum praecūrātam praecūrātum praecūrātōs praecūrātās praecūrāta
ablative praecūrātō praecūrātā praecūrātō praecūrātīs
vocative praecūrāte praecūrāta praecūrātum praecūrātī praecūrātae praecūrāta