praedispono

Latin

Etymology

From prae- +‎ dispono.

Pronunciation

Verb

praedispōnō (present infinitive praedispōnere, perfect active praedisposuī, supine praedispositum); third conjugation

  1. to dispose, distribute or arrange in advance

Conjugation

   Conjugation of praedispōnō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praedispōnō praedispōnis praedispōnit praedispōnimus praedispōnitis praedispōnunt
imperfect praedispōnēbam praedispōnēbās praedispōnēbat praedispōnēbāmus praedispōnēbātis praedispōnēbant
future praedispōnam praedispōnēs praedispōnet praedispōnēmus praedispōnētis praedispōnent
perfect praedisposuī praedisposuistī praedisposuit praedisposuimus praedisposuistis praedisposuērunt,
praedisposuēre
pluperfect praedisposueram praedisposuerās praedisposuerat praedisposuerāmus praedisposuerātis praedisposuerant
future perfect praedisposuerō praedisposueris praedisposuerit praedisposuerimus praedisposueritis praedisposuerint
passive present praedispōnor praedispōneris,
praedispōnere 		praedispōnitur praedispōnimur praedispōniminī praedispōnuntur
imperfect praedispōnēbar praedispōnēbāris,
praedispōnēbāre 		praedispōnēbātur praedispōnēbāmur praedispōnēbāminī praedispōnēbantur
future praedispōnar praedispōnēris,
praedispōnēre 		praedispōnētur praedispōnēmur praedispōnēminī praedispōnentur
perfect praedispositus + present active indicative of sum
pluperfect praedispositus + imperfect active indicative of sum
future perfect praedispositus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praedispōnam praedispōnās praedispōnat praedispōnāmus praedispōnātis praedispōnant
imperfect praedispōnerem praedispōnerēs praedispōneret praedispōnerēmus praedispōnerētis praedispōnerent
perfect praedisposuerim praedisposuerīs praedisposuerit praedisposuerīmus praedisposuerītis praedisposuerint
pluperfect praedisposuissem praedisposuissēs praedisposuisset praedisposuissēmus praedisposuissētis praedisposuissent
passive present praedispōnar praedispōnāris,
praedispōnāre 		praedispōnātur praedispōnāmur praedispōnāminī praedispōnantur
imperfect praedispōnerer praedispōnerēris,
praedispōnerēre 		praedispōnerētur praedispōnerēmur praedispōnerēminī praedispōnerentur
perfect praedispositus + present active subjunctive of sum
pluperfect praedispositus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praedispōne — — praedispōnite —
future — praedispōnitō praedispōnitō — praedispōnitōte praedispōnuntō
passive present — praedispōnere — — praedispōniminī —
future — praedispōnitor praedispōnitor — — praedispōnuntor
non-finite forms infinitive participle
active passive active passive
present praedispōnere praedispōnī praedispōnēns —
future praedispositūrum esse praedispositum īrī praedispositūrus praedispōnendus,
praedispōnundus
perfect praedisposuisse praedispositum esse — praedispositus
future perfect — praedispositum fore — —
perfect potential praedispositūrum fuisse — — —
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praedispōnendī praedispōnendō praedispōnendum praedispōnendō praedispositum praedispositū
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.