praeoccupatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praeoccupō.
Participle
praeoccupātus (feminine praeoccupāta, neuter praeoccupātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praeoccupātus | praeoccupāta | praeoccupātum | praeoccupātī | praeoccupātae | praeoccupāta | |
| genitive | praeoccupātī | praeoccupātae | praeoccupātī | praeoccupātōrum | praeoccupātārum | praeoccupātōrum | |
| dative | praeoccupātō | praeoccupātae | praeoccupātō | praeoccupātīs | |||
| accusative | praeoccupātum | praeoccupātam | praeoccupātum | praeoccupātōs | praeoccupātās | praeoccupāta | |
| ablative | praeoccupātō | praeoccupātā | praeoccupātō | praeoccupātīs | |||
| vocative | praeoccupāte | praeoccupāta | praeoccupātum | praeoccupātī | praeoccupātae | praeoccupāta | |