praeponens

Latin

Etymology

Present participle of praepōnō.

Participle

praepōnēns (genitive praepōnentis); third-declension one-termination participle

  1. placing in command; putting in front of

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative praepōnēns praepōnentēs praepōnentia
genitive praepōnentis praepōnentium
dative praepōnentī praepōnentibus
accusative praepōnentem praepōnēns praepōnentēs
praepōnentīs
praepōnentia
ablative praepōnente
praepōnentī1
praepōnentibus
vocative praepōnēns praepōnentēs praepōnentia

1When used purely as an adjective.