pronuntiandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of prōnūntiō (“announce”).
Participle
prōnūntiandus (feminine prōnūntianda, neuter prōnūntiandum); first/second-declension participle
- which is to be proclaimed, which is to be declared, which is to be announced
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prōnūntiandus | prōnūntianda | prōnūntiandum | prōnūntiandī | prōnūntiandae | prōnūntianda | |
| genitive | prōnūntiandī | prōnūntiandae | prōnūntiandī | prōnūntiandōrum | prōnūntiandārum | prōnūntiandōrum | |
| dative | prōnūntiandō | prōnūntiandae | prōnūntiandō | prōnūntiandīs | |||
| accusative | prōnūntiandum | prōnūntiandam | prōnūntiandum | prōnūntiandōs | prōnūntiandās | prōnūntianda | |
| ablative | prōnūntiandō | prōnūntiandā | prōnūntiandō | prōnūntiandīs | |||
| vocative | prōnūntiande | prōnūntianda | prōnūntiandum | prōnūntiandī | prōnūntiandae | prōnūntianda | |