pronuntiatio
English
Etymology
From Latin prōnūntiātiō. Doublet of pronunciation.
Noun
pronuntiatio (uncountable)
See also
Latin
Alternative forms
- prōnūnciātiō
Etymology
From prōnūntiō (“proclaim, announce”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [proː.nuːn.tiˈaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pro.nun.t̪͡s̪iˈat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
prōnūntiātiō f (genitive prōnūntiātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | prōnūntiātiō | prōnūntiātiōnēs |
| genitive | prōnūntiātiōnis | prōnūntiātiōnum |
| dative | prōnūntiātiōnī | prōnūntiātiōnibus |
| accusative | prōnūntiātiōnem | prōnūntiātiōnēs |
| ablative | prōnūntiātiōne | prōnūntiātiōnibus |
| vocative | prōnūntiātiō | prōnūntiātiōnēs |
Related terms
- prōnūnciābilis
- prōnūnciātīvē
- prōnūnciātīvus
- prōnūnciātor
- prōnūnciātum
- prōnūnciātus
- prōnūnciō
- prōnūntiābilis
- prōnūntiātīvē
- prōnūntiātīvus
- prōnūntiātor
- prōnūntiātum
- prōnūntiātus
- prōnūntiō
Descendants
- Catalan: pronunciació
- Italian: pronunciazione (dated, archaic)
- Middle French: pronunciation, prononciation
- French: prononciation
- → Middle English: pronunciacioun, pronunciacion
- English: pronunciation
- Scots: pronunciacione
- Spanish: pronunciación
- Portuguese: pronunciação
- Romanian: pronunțiație
- → English: pronuntiatio
References
- “pronuntiatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pronuntiatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pronuntiatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- artistic delivery; declamation: pronuntiatio c. Gen.
- artistic delivery; declamation: pronuntiatio c. Gen.