prorocire

Romanian

Etymology

From proroci +‎ -re.

Noun

prorocire f (plural prorociri)

  1. divination

Declension

Declension of prorocire
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative prorocire prorocirea prorociri prorocirile
genitive-dative prorociri prorocirii prorociri prorocirilor
vocative prorocire, prorocireo prorocirilor