protractus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of prōtrahō.
Participle
prōtractus (feminine prōtracta, neuter prōtractum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prōtractus | prōtracta | prōtractum | prōtractī | prōtractae | prōtracta | |
| genitive | prōtractī | prōtractae | prōtractī | prōtractōrum | prōtractārum | prōtractōrum | |
| dative | prōtractō | prōtractae | prōtractō | prōtractīs | |||
| accusative | prōtractum | prōtractam | prōtractum | prōtractōs | prōtractās | prōtracta | |
| ablative | prōtractō | prōtractā | prōtractō | prōtractīs | |||
| vocative | prōtracte | prōtracta | prōtractum | prōtractī | prōtractae | prōtracta | |
Descendants
References
- “protractus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "protractus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- protractus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- protractus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016