przeciwmowny
See also: przeciwmówny
Polish
Alternative forms
- przeciwmówny (obsolete)
Etymology
Etymology tree
From przeciwmowa + -ny. First attested in 1828.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɛ.t͡ɕivˈmɔv.nɘ/
- Rhymes: -ɔvnɘ
- Syllabification: prze‧ciw‧mow‧ny
Adjective
przeciwmowny (not comparable, no derived adverb)
- (rare, obsolete) contradictory; argumentative, disagreeable
- 1854, Kant Immanuel, Rozprawa filozoficzna o religii i moralności[2], page 67:
- Zewnętrzna religia jest konradykcyą czyli rzeczą przeciwmówną.
- Outer religion is a contradiction, or contradictory thing.
- 1862, Teofil Borzęcki, Treść logiki popularnej, poprzedzona krótkim wykładem psychologii[3], page 110:
- Sądy sporne dzielą się na: przeciwmowne i przeciwne.
- Controversial judgments are divided into: opposing and opposite.
Declension
Declension of przeciwmowny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | przeciwmowny | przeciwmowna | przeciwmowne | przeciwmowni | przeciwmowne | |
| genitive | przeciwmownego | przeciwmownej | przeciwmownego | przeciwmownych | ||
| dative | przeciwmownemu | przeciwmownej | przeciwmownemu | przeciwmownym | ||
| accusative | przeciwmownego | przeciwmowny | przeciwmowną | przeciwmowne | przeciwmownych | przeciwmowne |
| instrumental | przeciwmownym | przeciwmowną | przeciwmownym | przeciwmownymi | ||
| locative | przeciwmownym | przeciwmownej | przeciwmownym | przeciwmownych | ||
Derived terms
noun
Related terms
nouns
verbs
- mówić impf